Annelik Günlüğüm :) Vol. 1 - Vee hamileyim! İlk Trimester'da Sizi Neler Bekler?


Bu haberi fazlasıyla uzun bir süredir kendime saklıyorum. Aslında niyetim daha uzun süre sessiz kalmaktan yanaydı, ancak doğru zamanın geldiğini hissederek bu muhteşem mutluluğu daha fazla kendime saklayamadım. Hayat bana bundan 4 ay önce bir mucize haberi verdi, o günden beri hayata bakışım, odak noktam, hayallerim her şeyim değişti. Günden güne içimde büyüyen ve her anı dünyalara bedel bu duygu ile her daim yüzümde bir gülümseme ve ışıkla yaşıyorum. 2015 yılı benim için anneliği deneyimlediğim, günleri heves, heyecan ve mutlulukla saydığım bir yıl olacak. Kısacası birçoğunuzun bekleyip tahmin ettiği üzere bebiş geliyor :) 




Dilerseniz herşeyin başladığı o ana dönelim. Siena sokaklarında yürüyorduk. Güneşin ucundan gözüktüğü dar yollarda ilerlerken gözüme bir şarküteri çarptı. Kasaların içerisinde duran üzümler o kadar güzeldi ve beni öylesine dayanılmaz bir şekilde çağırıyorlardı ki koşarak gidip neredeyse dükkan sahibinin kese kağıdına koymasını bile bekleyemeden üzümleri yemeye başladım. Bu o kadar kuvvetli bir istekti ki, o anda dışarıdan bakanlar da o üzümleri yemezsem öleceğimi kolaylıkla söyleyebilirlerdi. Ben üzümleri ardı ardına ağzıma atarken Dehan'la göz göze geldik. Bakışlarındaki şüpheyi anında okuyup "yok artık" dedim. Ancak benim de içime bu alışılmadık ve engellenemez yeme dürtüsü sebebiyle kurt düşmüştü. Ertesi gün Floransa sokaklarında dolaşırken Ponte Vecchio'nun köşesindeki eczaneden bir test aldım. Uffizi ve Galileo müzelerini gezdiğimiz süre boyunca cebimde taşıdığım test aklıma bile gelmiyordu. Dinlenmek için otele döndüğümüzde testi hatırlayıp yapmamla 10 saniye içinde gördüğüm iki çizgi karşısında kalakaldım. Bu benim için inanamayacağım kadar büyük bir süprizdi. Elimde testle Dehan'ın karşısında dururken aynı şaşkınlık onun da gözlerinden okunuyordu. 



Floransa'ya ilk gidişimizde Duomo'nun içini gezmemiştik. Daha sonra bu hep hayıflandığımız bir şey olmuştu. Otelde dinlendikten sonra Duomo'ya gitme planımız vardı, gittik de. Ancak bana Duomo'nun kubbesi nasıldı derseniz size kayda değer hiçbir şey söyleyemem. Floransa sokaklarında yerde mi yoksa gökte mi dolaşıyordum bilemiyorum bu sebepten tatilin son günü oldukça bulanık görüntülerle dolu benim için.

İstanbul'a döndüğümüz günün ertesinde doktoruma gittim, henüz kalp atışı olmamakla birlikte bebeğim oradaydı. Hayatımın girmek üzere olduğu bu yeni evre benim için adeta yaratıcının göndermiş olduğu bir mucizeydi. Ultrasonda onu gördüğüm o ilk ana kadar başıma bir şey gelmesinden kormadığımı, sağlığıma özellikle dikkat göstermediğimi ve gelecek kaygısı yaşamadığımı fark ettim. Daha çok erken olmasına rağmen artık bana muhtaç bir varlığın dünyaya gelecek olduğunu bilmek kendime ve taşıdığım aylar boyunca ona olabilecek en iyi şekilde bakmam gerektiği hissini yaratıyordu. 



Normalde öğün atlayan, kimi zaman gün içerisinde yemek yemeyen kola, soda, kahve, çay bolca içen bir insan olarak doktordan çıktığım günün ertesinden itibaren her sabah kahvaltıda peynir, domates, yumurta, ekmek yiyen her türlü gazlı içeceğe kendiliğinden veda eden ve katkı maddesi içerdiği için ice tea bile içmeyen bir insana dönüştüm. Öğle ve akşam yemeklerinde mutlaka sebze ve tahıl yiyerek haftanın günlerini balık, tavuk ve et olarak böldüm. Her gün 500 ml süt ve bir kase yoğurt da tüketmeyi ihmal etmedim. Bu gıdaları tüketirken şunu da belirtmeliyim ki iştahım tamamen kapalıydı, yemek yeme düşüncesi bile midemi bulandırırken ben hepsini bebeğim için yedim. İlk 3 ay gerçekten zor bir dönemdi benim için. Sadece bulantılar, iştahsızlık ve ruhsal gelgitler değil aynı zamanda kendimi en ufak bir yorma durumunda kendisini belli eden risk durumu vardı. Her gün işten eve, evden işe gidip tüm gün oturmama rağmen 10. hafta bir haftasonu Cadde'de yaptığım 45 dakikalık yürüyüşün ertesi günü hastanedeydik. 3 ay dolana kadar yaşadığım heyecan içerisinde korku ve endişe de vardı. Size söyleyebileceğim hamilelik risklerle dolu bir süreç siz bu dönemde bebeğinizin sağlığı için elinizden geleni yapın, gerisinde içinizi rahat tutmaya çalışın. Kadın doğum doktoru olan babam vücut sağlıklı bir bebeği zaten atmaz bir sorun varsa bu gerçekleşir diyerek olası bir durum için beni teskin ediyordu. Anne adayları duygusal olarak olaya hiçbir zaman bu kadar mantıksal yaklaşamıyor ancak gerçekten de böyle. İlk 3 ay bu sebepten bebeğime bağlanacak şeylerden kaçınmaya çalıştım, duygusal bağ kurabileceğim hiçbir bebek eşyası almadım ve sabırla bekledim. Ayrıca sizi sinirlendirecek, üzecek, stres yaratacak şeylerden de mümkün olduğu kadar uzak durmanız gerekiyor. Bunu da bire bir deneyimledim. Bebek sizden ayrı bir yerde değil, sizin içinizde büyüyor ve sizin ruh haliniz direkt olarak onu da etkiliyor. 

İlk trimester'a bakacak olursak özellikle 7., 9. ve 10. haftalar çok zor geçti. Her gün yediklerimi çıkarıyor en azından öğlen bunu yaşamışsam akşam yediklerimin içinde kalması için kendimi zorla tutuyordum. Bu satırları yazarken 20. haftanın başındayım, bulantıların hepsi geçti ancak hiç geçmeyen bir hal var ki sanırım 9 ay boyunca devam edecek.  UYKU!  Enerjim o kadar çabuk bitiyor ki öğleden sonra kendimi zorlamaya başlıyorum, akşam yemeğine kadar idare edip yer yemez koltuğa uzanıp orada kalıyorum :) Gerçi son 3 haftadır gece uyandığımda bir daha uyumakta çok zorluk çekiyorum ama bu da zamanla düzelecek umuyorum. Peki tüm bu yiyip yemeler sonunu çok kilo aldım mı? Hayır, 5. aya girdiğim şu aralarda henüz 1 kg aldım. Bunun sebebi her şeyi tüketmeme rağmen iştahsızlığım sebebi ile küçük porsiyonlar halinde yemem ve hamileliğin başından itibaren ağzıma tatlı sürememem. Evet yanlış duymadığınız, normalde yemek yemek yerine üst üste tatlılar yiyen ben, sanki hayatımda hiç tatlı yememişim gibi tatlının düşüncesi bile içimi fenalaştırıyor. Sadece meyve tüketiyorum. Şu anda önümde duran bir kase turşu, erik ya da yeşil zeytin dışında aşerdiğim hiçbir şey yok. 

Önümde düşünecek çok zaman olduğundan doğuma henüz karar vermedim normal doğum da sezaryen da olabilir. 28 yaşından sonra normal doğumun daha zor gerçekleştiğini bir kadın doğum doktoru olan babamdan biliyorum. Yine de şansımı deneyebilirim, ancak sezeryan olursa bebeğin doğum anını görmek istediğimden genel anestezi değil epidural tercih edeceğim. Unutmadan şu anda gözüken doğum tarihi Haziran'ın sonu. Erken gelmezse, bebeğim her zaman istediğim gibi Yengeç burcu olacak :)

Baby Center'ın "my pregnancy" uygulaması ve internetteki diğer hafta hafta hamilelik uygulamaları ile bebeğimin gelişimini hafta hafta takip ediyorum ve her hafta bunun ne kadar mükemmel bir şey olduğuna bir kez daha şahit oluyorum :)



Hayat size hiç ummadığınız anda şaşırtıp mucizeler verebilirmiş, bunu tecrübe ettiğim ilk andan itibaren hayatımın tamamen değiştiğini söyleyebilirim. Ultrasonda, içinizde yaşayan size ait bir parçanın minicik ellerini, ayaklarını oynattığını görmek verdiği hissiyat olarak mucizenin de ötesinde bir şey aslında. Dilerim bu güzel duyguyu isteyen herkes en güzel şekilde yaşar... Bir dahaki yazımda sizlere vereceğim ilk haber bebeğimin cinsiyeti olacak :)  Şimdilik sevgiyle kalın!

CONVERSATION

25 comments:

  1. Tebrik ederim. Ne güzel bir haber. Bu aralar sık sık alıyorum çevremden de. Sağlıkla kucağına alacağın günler çabucak gelsin o zaman :)

    YanıtlaSil
  2. O kadar sevindim ki sizin adınıza..Henüz hiç biraraya gelmemiş te olsak kalpleriniz çok güzel biliyorum çünkü hissediyorum :)
    Floransada bu güzel haberi almış olmanıza da çok çok mutlu oldum,çünkü floransa sanki hep güzellikler getirir gibi geliyor bana aksi düşünülemez..gönül bağım var ne yapıyım :)
    Bir yengeç olarak yeni yengecimizi heyecanla bekliyorum ,sağlıkla huzurla gelişsin minik mucize annesinin karnında..

    YanıtlaSil
  3. Tebrikler..Sağlıklı güzel bir hamilelik geçirmeni diliyorum ve tatlı şirin sağlıklı bir bebiş :)

    YanıtlaSil
  4. Gözünüz aydın! Sağlıkla, mutlulukla kucağınıza alın inşallah bebeğinizi. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. O kadar tatlı ki... Sizden çok ben heyecanlandım! Minik bir insan... Sağlıcakla büyür umarım! Cinsiyetini duymak için sabırsızlanıyorum.

    YanıtlaSil
  6. Gönülden tebrik etmekten başka, ne gelir ki insanın elinden? :) Tebrikler...

    YanıtlaSil
  7. aynı hisleri paylaşıyoruz bende 17.ci haftamdayım inanılmaz bir duygu :)

    YanıtlaSil
  8. Bu haber sahane ve tahmın ettıgım gıbı. Sana kıtap ısımlerı onerıler vsvs veren cok oluyordur ama en onemlısı ınsanın ıc huzuru..Huzurlu mutlu hamılelık gıbısı yok. Askla doğsun huzurla buyusun ınsallah..Sevgıler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eklemeden gecemeyecegim o uyku dunyanin en keyifli sizmalari ve tadi :) uyku duzenleri rutinler neleri okudysam uygulama adina sunu fark ettim ki her bebek farkli birey ve anne babanin genetik kodlarini aliyorlar :) umarim kuzun gazsiz uykulu huzurlu olur. O minicik pirt sesi icin cok mutlu olacak telefonla evett bugun pirt yapti evet cok yapti gibi konusma ritueliniz olacak :) cok komik ama gercek :) o ses ve kuzunun rahatlamasi omre bedel olacak ;) neler diyorum ben hahaha..bebekligine dondum kuzumun ;)

      Sil
  9. Mutlulular dilerim. Bir hamile olarak :) hamile olduğunu hissetmiştim, biliyor musun giz ;) Bir blogger yazmaya ara verince hayatında büyük değişimlerin olduğunu anlıyorum ;) Bebişini sağlıkla kucağına almanı diliyorum. Aynı yollardan ben de geçtim. Gülerek ve mutluluğun verdiği garip bir hüzünle okudum yazını. Hamilelik hormonları sanırım. Mutluluklar diliyorum yeniden.

    YanıtlaSil
  10. Tebrik ederim. Yavrunuzu sağlıklı sıhhatli bir şekilde kucağınıza almanızı dilerim...

    YanıtlaSil
  11. Canım benim, hep böyle ışıldasın gözlerin. Hamilelik de çok yakıştı sana ve dünya güzeli bir bebeğin olacağına eminim. Bekliyoruz haberleri :) sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Ah o uyku hali! Ben hamile olduğumu bir haftasonu 24 saat deliksiz uyumamdan anlamıştım:) deliler gibi uyuyordum! 5. aydan sonra dinamizm gelir ama, birden enerji patlaması yaşar için içine sığmaz olursun. hamileliğin en güzel aylarıdır 5 ve 6. Son iki ay artık daha ağırlaşmaya başladığından sırt agrıları başlar. belki ben çok kilo aldığımdandır dicem ama tanıdıgım bütün hamilelerde aynı sırt agrısını görmüştüm. Çaresid e hamile pilatesiydi. Zeyneple hamile yogası var anaolu yakasında instagramda biliyorsundur belki? Senin gibi mide bulantısı ve risk grubunda olan bi arkadasım doğum sonrası, doğum öncesi kilosundan bile zayıf cıkmıstı dogumdan. Şimdi kendi manken gibi oglu da tosun gibi:) neden mi çenem düştü, ben de bilmiyorum ama seni samimi buldugum için, ailenizi takdir edip sevdiğim için belki de bu kadar boş boş anlattım, affet. Bu dönemde her anını anlayacak en az bir kişiye ihtiyac duyuyor insan. Ne güzel annen kardeşin ve eşinin annesi yanında. Biz de bi tık ötedeyiz. Ben de blogumda çoğu haftaları, şeker testlerini, diğer testleri ve yasadıklarımı yazmıstım. İhtiyac duydugunda bak mutlaka. Şükür bu hisse. Hep söylerim, annelik dünyada tadılabilecek en güzel his. Sağlıkla alırsın kucagına inşallah, sağlıkla doğurursun. Minik bebeğiniz size sağlık ve mutlulukla anne-baba der,gözlerinizin içine baka baka! Ben aşırı duygusallaşmadan kaçıyorum:) Kocaman tebrikler güzel aile!

    YanıtlaSil
  13. Tebrikler. En güzel zamanlar, sonradan özleniyor :)
    sevgiler

    YanıtlaSil
  14. Canım tebrikler. Sağlıkla kucağına almayı nasip etsin Allah.

    YanıtlaSil
  15. tekrar çok çok tebrikler :)) o kadar güzel ve kutsal bir haber ki bu habere sevinmek ya da duygulanmak için illa anne ya da anne adayı olmaya gerek yok sanırım. o kadar samimi anlatmışsın ki gözlerim doldu :) sağlıkla alın kucağınıza bebişinizi inşallah :))

    YanıtlaSil
  16. tebrik ederim :) çok büyülü bir süreç :) ben ilk aylarda uyumaktan yemek yiyemiyordum ama 5nci aydan sonra gerçekten enerji patlaması oldu :) hele o tekmelemeler :) bizim minik doğdu ayaklandı da çok şükür artık beni değil babasını tekmeliyor yattığı yerden :)

    YanıtlaSil
  17. sevgili giz,
    canım, bir defa da buradan tekrar tekrar tebrik ederim! sağlıklı, mutlu bir hamilelik ve sağlıklı bir bebek diliyorum.
    bilgi yayınları'nın bir annenin doğuşu kitabını öneririm, naçizane;)

    YanıtlaSil
  18. tebrikler sağlıklı bir hamilelik geçirmeniz ve sonrasında sağlıkla bebişinizi kucağına almanız dileklerimle :)

    YanıtlaSil
  19. Tebrikler Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. En güzel süreç 4 aydan sonrası diye düşünüyorum tadını çıkarın sevgiler.

    YanıtlaSil
  20. canım gizzz sağlıkla sıhhatle kavuşursunuz inşallah ve kız erkek farketmez sağlıklı sıhhatli ve hayırlı bir evlat olması önemli . Bir sonraki postu heyecanla bekliyorum. sevgiler.

    YanıtlaSil
  21. O özel anı öyle güzel anlatmışsınız ki.. Maşallah demek geliyor içimden. İnşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız:) Bundan böyle merakla takip edeceğim hamilelik günlüğünüzü..

    YanıtlaSil
  22. Canım, bi tanem, gizim..
    Öyle sevindim , öyle mutlu oldum ki, tarif edemem..
    Dilerim sağlıkla al bebeğini kucağına, doya doya öp kokla ve dedi yaşam benim için şimdi başladı..
    Doğumda sadece bebek değil, anne de doğuyor çünkü..
    Seni seviyorum ♥

    YanıtlaSil
  23. Nerede olursa olsun masal gibi baslamiyor mu bu macera? Sonra, oldugu yer, ogrenme sekli gibi detaylar suslemiyor mu bu sahane masali<3
    Hamile kafamla aklima ilk gelen, 'ay acaba uzumleri iyice yikayabildi mi?' olsa da :D, can yavrunun sizinle oldugunu gosteren o uzumler (o uzumlu foto) masalinizin baslangic fotosu olsun Giz'im. Hep musmutlu surecek bir masal<3

    YanıtlaSil
  24. Ah, bu habere çok sevindim, sağlıkla bebeğinizi kucağına al güzellik..

    YanıtlaSil