Prag’da fark ediyorsunuz ki kuklacılık önem verilen bir sanat dalı. Don Giovanni’yi kuklaların performansı ile izlemiş birisi olarak iyi ki bu önemi veriyorlar diyebilirim.

 

Görseniz nasıl bir kuyruk, insanlar kraliçe geçecekmiş gibi geçit yolunda birbirini eziyor. Merak bu ya, yanaşıp sorduk hararetle bekleyen bir gence. O da askerlerin nöbet değişimi olacağından bahsetti. 

 

“Bu kadar tantana nöbet değişimi için mi cidden?” diye sormadık tabi. O sırada marş marş gelen askerleri bizzat göremesem de havaya kaldırıp rastgele çektiğim bu karelerle o mes’ut anı görüntülemiş oldum :p Rehberimiz Dehan eşliğinde içeriye doğru ilerledik.

 

Aziz Vitus Katedrali’nin heybetli görüntüsü hayranlık uyandırıcıydı, gül pencerenin ve kapı üzerindeki dini hikayeler anlatan heykellerin dili olsa da konuşsa ancak bu kadar etkileyebilirdi beni.

  Gül pencerenin içeriden görünüşü...

 

Katedral içerisinde bir yazıtta DILEM (ikizimin adı) adına rastlamak hepimiz için süpriz oldu :)

Yukarıdaki karede Vaftizci Yahya Şapeli aşağıda da Kutsal Haç Şapeli yer alıyor.

Saf gümüşten işlenen Aziz Jan Nepomucky'nin mezarı.

 

Aziz Jan Nepomucky'nin mezarı. Aziz Vaclav Şapeli. Duvarlarında yarı değerli taşlardan süslemeler yer alıyor.

 

 Kilise orgunun dev görüntüsü ile karşılaşınca esas sesini merak ettik doğrusu :)

 

Katedralin çıkışına doğru ilerlerken incelediğimiz bir vitrayın tepesindeki tek gözlü piramit Prag’ın her köşesine bu işaretin işlendiği şüphesini içimizde kuvvetlendirdi. Bu arada vitrayları canlı görmek şüphesiz çok daha etkileyici, fotoğraf renkli camlara vuran ışığın büyüsünü büyük ölçüde öldürüyor.

Öğle sıcağında saatlerce yürümüş olmanın verdiği yorgunluk ile bahçedeki huzurlu kafeye oturduk. Yeşillerin arasında buzlu kahve ve elmalı pay bizi kendimize getirdi :)

Hani soruyorsunuz ya sevgili okurlar, BeTwin Us’taki kıyafetlerinizle mı sokakta dolaşıyorsunuz diye, cevabımız aşağıdaki karede. Stil fotoğraflarını ya yemekten önce çekiyoruz sonra şık bir mekana o kıyafetle gidiyoruz, ya da sabahtan çekip sadece ayakkabıları değiştirerek güne devam ediyoruz ya da salaş bu şekilde dolaşıyoruz ;)

 

Kaleye doğru ilerlerken katedralin arkasından dolaştık ve anladık ki yapı her açıdan ayrı güzel.

 

Kraliyet Sarayı’na girdiğimizde hayal kırıklığına uğruyoruz. Koskoca Kraliyet Sarayı nasıl bu kadar sıradan olur, her şeyi ile soylu bir burjuva evinden de sade sarayın salonuna bakın (Vladislav Salonu).

Kraliyet arması ve duvarlarda kraliyet ailesinin resimleri yer alıyordu.

 

Burası da kralın tahtının bulunduğu oda. Katedralleri bu kadar işlemeli, muazzam olan bir yerin kral odasının bu derece mütevazi oluşuna anlam veremedik.

Saray içerisinde dolaştığımız salonlardan birinin duvarlarını orada çalışan katiplerin armaları süslüyordu.

Burası da meşhur pencereden atılma olayının geçtiği pencere. 1618’de Habsburg Dükü Ferdinand’ın tahta çıkışını protesto eden protestanlar saraya yürüyerek iki valiyi ve de sekreterlerini bu pencereden aşağıya atmış. 15 metreden hayvan dışkısına düşen  valiler ölmemiş bu olay da Katolikler tarafınan meleklerin mucizesi olarak yorumlanmış :)

Eski kitapları zaten çok severim ancak bu kadar renkli, bulunduğu yerden sanat eseri gibi etrafa güzellik saçan kitapları bir arada görmemiştim daha önce :)

Üst kattaki salon…

Sarayın çıkışındaki meydandan Altın Yol’a doğru ilerlemeden durup etrafımıza bakıyoruz. Prag’da mimari yapıların bütünsel uyumu çok estetik, tek bir sokakta ya da bölgede değil bütünde korunan bu hava şehrin en etkileyici yanını oluşturuyor. Prag, açık hava müzesi ithafını boşuna almış bir şehir değil.

Unutmadan, simyacılık Prag’ın geçmişte ünlü olduğu bir alan. Oyuncak gibi ufak, renkli evlerin sıralandığı Altın Yol adını vakti zamanında burada yaşayan kuyumculardan almış, ancak gerçekte Barut Kalesi’ne yakın oturan simyacıların burada ikamet ettiğine dair söylentiler çıkmış.

 

Bu minik evlerin içine göz atmaya ne dersiniz? :) Önce bir zanaatkarın evi ile başlıyoruz.

Altın Yol’dan çıkıp kale etrafında dolaşarak Prag’a tepeden bakıyor ve şehrin merkezine doğru tekrar yürümeye başlıyoruz. Yukarıdan ufak legolar gibi duran turuncu çatılı yapıları izlemek çok hoş bir duygu.

  
Ufukta küçük Eiffel'i görüp Küçük Mahalle'ye inen merdivenlere doğru ilerliyoruz. Buradaki evler de set üstüne dizili şehri tepeden görüyor, bir ayrı güzel.

Küçük Mahalle’nin içinden geçerken John Lennon duvarını arıyoruz. Nehrin aktığı yerlerde demir parmaklıklara kilit asıp dilek dilemek adeti yerleşmiş. Turistler o kadar benimsemiş ki bu adeti her yeri kilit doldurmuşlar :)

John Lennon duvarında özgür kalplerin sevgi dolu yazıtları karşılıyor bizi. Bu duvarı o kadar çok beğeniyoruz ki aklımızda olmamasına rağmen ertesi gün stil bloğumuz için fotoğraf çekmeye karar veriyoruz. Bu duvara ilk grafitiyi John Lennon'ın öldürüldüğü günün ertesinde İspanyol bir sanat öğrencisi yapmış, polis daha sonra silmiş. Öğrenciler tekrar yapmışlar, polis yine silmiş. Bu şekilde bir kovalamaca halini almış ancak daha sonra polis vazgeçmiş olmalı ki sürekli değişen resimleri ile bu harika duvar çıkmış ortaya.

Prag’da birçok müze var demiştik, sırası yolumuz düşen yerleri gelin birlikte gezelim :) Öncelikle Kafka Müzesi’ne gidiyoruz. Burada fotoğraf çekmek yasak olduğu için müzenin sadece girişini görüntüledim. Müze insanın tüm duyularına hitap edecek şekilde tasarlanmış. Kafkaesk, labirent gibi bir ortamda yazarın kitaplarında soluduğunuz o havayı somut bir şekilde ciğerlerinizde hissediyorsunuz. Kafka’nın mektupları, ödipik psikolojisi, içinden çıkamadığı bunalımlar ve sayısız başarısız aşkını bir zaman çizelgesi içerisinde adım adım yaşıyorsunuz. Ölümünden önce hasta olduğu dönemde “ağız dolusu su” içmek için nasıl kıvrandığını el yazısından okuyup çektiği fiziksel acılara da ortak oluyorsunuz. Prag’a gidecekler için Kafka Müzesi olmazsa olmaz bir durak.

Eski Şehir Meydanı’nda yer alan Bal Mumu Müzesi’ne tamamen meraktan girdik :) Bazı heykeller çok gerçeklerine çok benzerken bazıları ise ancak uzaktan akrabası olarak andırıyordu :P

Meydanda anıtı olan Jan Hus'un mumya heykeli aşağıda solda, sağda ise ünlü bir Prag Kralı onun altında da dört eşi yer alıyor.

Gelelim en sevdiğim heykele, ressam Mucha.

Aşağıdaki aletler kurbanların tırnaklarını sıkıştırmak için kullanılıyormuş.


Erkeklerin savaşa giderken eşlerine giydirdikleri bekaret kemeri sebebi ile enfeksiyon kapıp ölen kadınlar da varmış.

Çivili koltuk, daha sayko olabilir mi gerçekten?

Burada kilise rahibi suçlunun cezasını keserken bir yandan da kemikleri kırılana kadar gerilmek sureti ile mahkum cezalandırılıyor. Bunun yanında kadınlar için yakılma da çok yaygın bir yöntem. Hem de elle tutulur bir sebebe ihtiyacı yokmuş kilisenin, cadı adını verdiği herkesi gözünün üstünde kaşı var diyerek yakabiliyorlarmış.










Tiramusu ise çok parlak değildi, kreması katılaşmış ve altındaki kedi dilleri kuruydu.