Yeni bir İtalya gezisi öncesi (evet yanlış duymadınız yine İtalya’ya gidiyorum, bünyemde bağımlılık yapmış olabilir :P) Venedik’te yakaladığım kareleri paylaşmak istedim. Öncelikle izlenimlerimden bahsetmek istiyorum. Hani bazı güzellikler vardır (Eiffel için de aynısını söylemiştim) her ne kadar bilseniz, resimlerde, filmlerde görseniz bile kendi gözlerinizle gördüğünüz anda asla gerçek büyüsünü tam olarak kavrayamamış olduğunuzu hissedersiniz. Venedik de benim için böyle bir şehirdi. İlk kez ayak bastığım yerlerin sarı sıcak güneş altında keşfetmeyi sevdiğimden genelde yazın gitmeyi tercih ederim. Venedik bizi önce gri bulutlar, sonra fırtına ve su baskını ile karşıladı ama o kadar farklı ve şahsına münhasır bir atmosferi var ki, son gün yüzünü gösteren güneşin altında otururken her mevsimin bu kente ayrı yakıştığına karar verdim.

Venedik’te San Marco Meydanı’na çok yakın olan Palace Bonvecchiati adlı otelde kaldık. Odamız ufaktı ama kahvaltı, servis ve otelin Venedik’i yansıtan havasından çok memnun kaldık. Palace Bonvecchiati 4 yıldızlı olmasına rağmen 5 yıldız lüksüne sahip bir otel, odada sizin için her detayın düşünülmüş olmasına sundukları kaliteye hayran kalıyorsunuz.

Venedik’te hiç durmamacasına yağan yağmur, soğuk ve fırtına bizi yıldıramadı. Sürekli ters çevrilen şemsiyelerimizi siper ederek saatlerce yürüyüp şehrin içinde gönlümüzce kaybolduk. Neler mi yaptık? Öncelikle suların yükseleceği söylentisine aldırış etmediğimiz için 2. Gün tüm sokaklarda neredeyse diz boyu suların içinde kaldığımız için her dükkanda satılan yağmur çizmelerinden aldık :)

Daracık kanalları birbirine bağlayan sayısız köprüden geçtik, suya inşa edilmiş evlerin Venedik'e özgü mimarisine hayranlıkla baktık :)

Accademia Köprüsü'nden geçen gondolları izledik. San Marco Meydanı gece dizboyu sulara gömülmüştü, kimsecikler yokken bu sularda yürüdük. Ertesi sabah hava açınca, çekilmiş olan suları fotoğrafladık.

Venedik deyince maskesiz olur mu? :) hediyelik eşya dükkanlarında çeşit çeşit maskeleri inceledik.

Magnetler aldık.

Gözümüze çarpan bu atlıkarınca müzik kutularının müziğine kendimizi bıraktık.

 

Dört mevsimi yaşadığımız Venedik’te Chiesa Vidal Venezia’da klasik müzik konserine giderek “Four Seasons”ı dinledik.

Yağmurun durmasıyla heyecanla beklediğimiz gondol turunu gerçekleştirdik :)

  

Bize İtalyanca şarkılar söyleyen gondolcumuzun eşliğinde sularda süzülerek kanalları geçtik.

Rialto köprüsünü selamladık.

Gondolumuzdaki küçük melek figürlerini yanımıza almak istedik :p

Hemingway’in izinden Roma, Paris’ten sonra Venedik’te de “Harry’s”e gittik. Tarihe açılan bu kapıdan içeriye girince müthiş manzarası olan muazzam bir yerde bulduk kendimizi. Hemingway’in yazılarına ilham oluşundaki haklılığı yaşayarak anladık. En güzel füme somon ve ravioli’yi burada yedik, bellini’lerimizi keyifle tokuşturduk.

Bir şehri kuşbakışı seyretmenin keyfini Paris ve Prag’da yaşadığımız için San Marco Meydanı’ndaki kuleye tırmanarak etrafımızı uzun uzun inceledik.

Dükler Sarayı’nı gezdik. Her odanın kendisine özgü ihtişamlı tasarımı, her biri birer sanat eseri niteliğinde eşyaları, işlemeleri karşısında kalakaldık.

Dünya’nın en eski kafesi olan “Florian”a gittik. Nefes alan bir sanat eseri olan Florian’da içimizi ısıtmak için sıcak çikolatalarımızı yudumlarken beyaz fraklı garsonların taşıdığı gümüş tepsilerin havada uçar gibi gidişini biraz şaşkınlık, biraz da hayranlıkla izledik :)

Birçok klasiğin ilk basımlarının bulunduğu bu kitapçıda günler saatler, günler hatta aylar geçirmek istedik :) Vitrinine yapışıp kaldık, Oz Büyücüsü’nün ilk basımına el sürsem Dorothy ile o kasırganın içinden geçip Büyücü’nün dünyasına adım atacak gibi hissettim.

Akşamüzeri havaalanına doğru yol almadan önce büyük kanala son bir kez yürüyerek güneşin bulutların arasından süzülüşünü izledik.

Deniz taksisi bizi havaalanana götürürken Venedik’e veda olarak gri pembe tonlarında son birkaç kare daha çektik.

adı, gümüşali
tanımazsınız onu
saklanmayı bilir,
yanınızdan geçip gitmeyi
saygılıdır, sessizdir
öfkesine saklar kendini
bana arkası kuşlu bir cep aynası vermişti
bazı baktıklarımda ansızın çıkagelir

kaç dağ bildim onun için, kaç memleket ezberimdir
el yazılarına girdim çıktım görürüm diye
kaç hikayenin içinden selamsız geçtim
kayalar, kuşlar, kafiyeler şahidimdir

uçurumlarda yitirdim sesimi
han rüyaları uykularımı aldı benden
gazabı tenha tüfekleri yağladı yıldız yoksulu gecelerim
tenimin tülüydü yüzümde saklanan peri, suya düştü
ummadığım köprüleri geçerken

bir tas suyu fırat bildim
iki yıldız yetti bir gece yapmaya
bir tutam ottan çattım
içinde kaybolduğum ormanları
kuş gömleğimdi uçmak için
tutulmak için ateşe attım
kendimi
dedim, gümüşali
bildin mi beni?

uçarı hançerdi belimin kunt kuşağında
kor zamanların sularında yıkadım ellerimi
günahlarını ödediklerimin kanını
dokundurmadım masumluğuma
koç ile bıçak arasında durdu adanmış boynum
eğdikçe kıldan ince bir besmeleyi
ölüme hamayıl tuttum
bayramlarda azala azala
büyüdü cesaretim
ölmekten geçtim hem yettim yaşamaya
yeminliydi hançerimin kabzası
kimsenin gölgesini düşürmezdi suya
düşmanımdan önce kendi tenimde biledim
dedim gümüşali, gözlerime bak vurmadan
vurmadı, mutluluk fazla geliyor bazı ölümlere
ölsen olmuyor, yaşanmıyor ölmesen de
bunu bir ben, bir gümüşali bildi
kimsenin geçemediği şiirlerimde
hem benden firardı, hem başkalarından gizlendi

onu görmeyeyazdım kaç şiirimi
içinde rastlarım diye, yazdıkça
hatırasını bırakıp koynuma
yemin tutan gözleriyle
kör etmişti gecemi
o gün bugün onu arıyorum
körler kadar karanlıktan emin
eller, duvarlar boyu
ilerliyorum ikimizden yapılma karanlığın içinde
nerdesin gümüşali,
nerdesin?
aramakla zehirlendi sol elim,
uzaklaşıyorsun benden kındaki bıçak gibi ilerledikçe içimde
kaçmak dediğin ne ki, adın duruyor yüzüne baktığım dualarda
aşk da bir çeşit intikam, insan bunu da öğreniyor
öldürüldükçe... ette dönen bıçak, şiirde akan kan
kalpte büyük zaman durmadıkça

tarihe tarih düşen boynundaki sahtiyan
gençliğimdi, muskanın kilidi
mahsus selam eden mahpus resimlerin
bir güle, bir buğdaya ettiğin iki yemin
aile atından indiğin ağacın soyu
ikimizin
iç içe uyuyan ikiz yılanlar gibi kollarımızın kaderi
dolaşmış birbirimizin boynuna
ben buradayım, ikimizin hatırası burada,
ya sen nerdesin gümüşali?
yokluğun yetmiyor yaratmaya
ya beni hiçliğine al
ya eller içimi öldürmeden çık ortaya!

adı, gümüşali, bana öyle demişti
tanımazsınız onu, belki de bana öyle demişti
saklanmayı bilir, görünürken de
yanınızdan ecel gibi geçip gitmeyi
saygılıdır, sessizdir, ölçüsü gecelerdir
öfkesine saklar kendini, pençeleri her dil bilir,
bana arkası kuşlu bir cep aynası vermişti, kuş duruyor ayna uçtu
bazı baktıklarımda ansızın çıkagelir, dağılıp
kapladığı havaya
çıkagelir başka adlarla
gökyüzü gibi gözlerimde uğulduyor sureti
arayıp durduğuma bakmayın
belki görsem tanımam bir daha

bana, adım, gümüşali demişti, bu kadarı yeter bana
vaktim azaldı, hiçbir şey istemiyorum ondan
belli olmaz, her an çekip gidebilirim
nice kalp düşürmüşüm yollarda, nice dayanıksız hatıra
seyreldi suyu nehirlerin, çöl bitti yazılmaktan, dağların ölüsü tükendi
kurtlar gibi şehre indim aşktan
şehrin kanunları yabanım
mardin kalesinden bu yana izini sürdüm
gümüşali, artık seni bulmalıyım
eskiden olsa aşk derdim
şimdi vedalaşmak diyorum buna   

Murathan Mungan

 

Floransa’da yağmur durmamacasına yağdı. Pencerenin pervazına bir bardak koydum, gökyüzünden düşen damlalar içerisinde birikip taştı. Sonra bir damla mürekkep damlattım bu suya, nasıl ki boya yavaş salınımlarla yumuşak bir şekilde dağılıverdiyse Floransa’nın güzelliği de aynı şekilde dağıldı içimde.

Floransa geçmişe açılan bir kapı gibi. Renkli tarihi binaları, havada somut bir şekilde kokusunu alabileceğiniz sanat eserleri, başta size labirent gibi gelen ama birkaç kez turladıktan sonra ezbere bileceğiniz sokakları ve etrafa gelişi güzel serpilmiş gibi duran göz alıcı çiçekleri ile mütevazı bir cennet.

Floransa’da şunu yapın bunu yapın demek istemiyorum, bu karakterli, eşsiz ortaçağ kentini içselleştirmek için kendiniz keşfedin. Sokakları adımladıkça kendinizi daha da buraya ait hissedeceksiniz. Şehir sizi adım adım içine alacak.

Biz Floransa’da neler mi yaptık? Önce Repubblica Meydanı’na yürüyüp tüm cömertliği ile gökyüzünde parlayan güneşin tadını çıkardık. 

Yaşımıza başımıza bakmadan meydandaki atlıkarıncaya bindik :)
Meydanın köşesinde yer alan Gilli’de serin, altın çilekli Bellini'lerimizi yudumladık.

Piazza della Signoria Meydanı'na yürüdük. 

 

Michaelangelo’nun ünlü Davud heykelini (replikası) selamladık.

 

Her biri ayrı bir hikayenin en etkileyici sahnesini sonsuzluğa sabitlemiş heykellerin önünde dakikalar geçirdik.

 

    

Aslanların gözünden meydanı izledik.

Louvre ve D’Orsay’den sonra bir müzeden bu kadar etkilenemezdik derken Uffizi’yi gezip Boticelli’nin Venüs’ü karşısında eridik bittik. Müzenin hemen yan sokağından Ponte di Vecchio'ya giden kemerli yoldan yürüdük.

 

Çiçekler kenti Floransa’nın akşamüstü güneşine boyanmış renklerini içimize çektik. 

 

 

Köprüyü geçince solda kalan Open Bar adlı restoranda şimdiye dek yediğimiz en iyi deniz mahsüllü risottoyu yedik. Köprünün ve nehrin en güzel buradan göründüğüne karar verdik :)

 

Floransa sokaklarında kah mağazaları, kah insanları inceleyerek gördüğümüz her dondurma dükkanına girip farklı gelatoların tatlarına baktık :)

 

Blogger'ın bize armağanı olan dünya tatlısı SvGLove ve Lilamoonlight ile İtalya'da bir araya gelerek bir Irısh Pub'da kokteyllerimizi yudumlayarak su gibi akan zamanda inanılmaz keyifli vakit geçirdik :)


Ertesi gün bize meydan okuyan bulutlara inat Pisa’ya gittik.

Kulenin eğri duruşunu bilmemize rağmen görünce hayretle karışık bir hayranlık duyduk :) Yapının mimari güzelliği de beklentilerimizin üzerinde bir görsellik sundu bize. Kulenin tam karşısındaki minik kafede, dışarıda yağmur yağarken tentenin altında, leziz sandviçlerimizi yerken dakikalarca bu güzel manzaranın keyfini çıkardık.

 

Merkezkaç kuvveti sebebi ile eğri bir kulenin basamaklarını tırmanmanın iki kat zor olduğunu deneyimleyerek gördük :) En tepeden, kanat çırpan kuşlarla aynı hizadan seyrettik Pisa’yı.

 

Pisa’ya geliş amacımız belki de tüm Toscana bölgesinin alamet-i farikası olan Pisa'nın eğri kulesini görmek olduğundan çok mutlu bir şekilde ayrıldık buradan. Pisa ufak bir yer, etrafta kule dışında sizi kendisine hayran bıraktıracak ekstrem bir güzelliği yok ancak siz de bizim gibi bu kadar farklı bir yapının güzelliği zaten gezme sebebi olarak yeterli diyorsanız görmeniz gereken yerlerden birisi de Pisa derim. Bir sonraki durağımız Venedik olacak, gondol turumuz başlıyor binmeyen kalmasın! :)