Kimi zaman Dubb’da hint yemeği yer, kimi zaman Four Seasons’ta şarap tadarız, kimi zaman da camdan bir köşkün içinde gibi hissettiren “Green House”un bahçesinde zamanı durdururuz. Bugün kum saatinin yatay uzandığı bir yer olan bu sırça köşke gideceğiz.

Bahçesindeki çeşmenin şırıltısı uzaktan bir arp tınısı gibi kulağınıza ulaşırken siz İngiliz kırsallarının brit havasını andıran çiçek kaplamalı sandalyeler, üzüm tanelerinin aydınlık saçtığı lambalar ile ortamdaki tek Türk olmanın da verdiği his ile bir an kendinizi yurtdışında hissedebilirsiniz.

Hem bir ev rahatlığında hem de asil bir şıklıktadır Green House. Otelin antika dekoru ile farklı bir uyum içerisinde, paralel bir güzelliktedir. 

Hava karardıkça daha da loş bir ışık sızar içeriye. Piyanist yumuşak dokunuşlarla keyifli liriklere hayat verir ve size de sevdiğiniz kişi ile bu ortamın keyfini çıkarmak kalır.

Otel Green House’un bahçesinde yer alan restoranın tatları da güzeldir. 

Özellikle kırmızı et ve balıkları. Bu sefer portakallı hindi söyleyip da tadına bakınca bu kararımdan daha da emin oldum.

 

Green House'un iç ısıtan yeşilliğinde zamanı durdururken bir de kutlayacak bir sebebiniz varsa, hele bir de o büyülü piyano lirikleri sizin için bir şeyler çalmaya başlıyorsa o zaman mutluluğunuza diyecek olmaz.

Life of Pi, (Pi’nin Yaşamı) büyülü denecek kadar güzel sahneleri, epik anlatımı ile uzun zamandır izlediğim en etkileyici filmdi. Hala vizyondayken 3d olarak görmezseniz çok şey kaçırırsınız. Yann Martel’in kitabından uyarlanan eser, Pi adlı Hintli bir gencin bir gemi kazası sonrası Bengal Kaplanı Richard Parker ile aynı filikada verdiği hayat mücadelesini anlatıyor gibi gözükse de film boyunca Tanrı ve inanç kavramlarını sorguladığınız destansı bir macera içine adım atıyorsunuz.

Her işte bir hayır vardır derler. Ben artık buna fazlası ile inanıyorum. Elmalı Crumble tarifini denemeyi kafama koyduktan sonra gidip özenerek renkli minik fırın kapları aldım. İnternetten onlarca tarif okuyarak zihnimde tartıp içine malzeme ekleyip çıkardım ve tam mutfağa girdim ki renkli kaplarımın yokluğunu fark ettim. Sevgili eşim poşetin alt kısmında kaldığı için çöp zannederek minik kuplarımı atmış. Evde ne varsa onunla yaparım artık dedim ve tarife giriştim. Her aşamayı fotoğrafladım ve daha sonra post yaparım diyerek makineyi kaldırdım. Aradan zaman geçtiğinde post yapmak için fotoğraflara bakayım dedim, ama makinede tek kare yoktu :) Ben de yılmayarak aradan geçen 1.5 ay sonunda tekrar gidip mini kuplar aldım ve tarifi bir öncekine göre geliştirerek tekrar denedim. Sonuç muhteşemdi. Aklımdakinden de güzel olmuştu :) Şimdi bu bağımlılık yapacak tarifi sizlerle paylaşmayı bir borç biliyorum :p Resimlerde bize mutfak momijimiz eşlik ediyor olacak :)

Hamur için malzemeler:

10 yemek kaşığı un

10 yemek kaşığı esmer şeker

125 gr tuzsuz tereyağ (minik küpler halinde kesilmiş)

1 tutam tuz

Harcı için malzemeler:

3 orta boy elma (yeşil de kullanılabilir ama ben kırmızı tercih ediyorum)

1 tatlı kaşığı tarçın

1 avuç kuş üzümü

1/2 avuç yuvarlak kuş üzümü

10 ceviz (soyulmuş alırsanız 20 adet yarım ceviz ediyor)

1 paket vanilya

1 adet limon

5 yemek kaşığı esmer şeker

Hamur için un, şeker, küp küp kesilmiş tuzsuz tereyağı ve tuzu ronyoda ekliyoruz. Daha sonra kesik kesik aralıklarla yavaşça karışıtıyoruz. Burada amaç tüm malzemeleri homojenize karıştırmak değil.




Tereyağların un ve şeker kaplı minik topaklar olmasını sağlamak, bu sebepten her karıştırmak için rondoya bastırmanızda yağın topaklanıp topaklanmadığın kontrol edin, fazla karıştırmamaya özen gösterin eğer fazla karıştırır da düz bir hamur elde ederseniz de paniklemeyin kolayı var :) hamuru buzluğa atıp 10 dakikda beklettikten sonra elinizde ufalayabilirsiniz aynı şey olur. Hamuru buzdolabında bekletin.

Meyve karışımı için, elmaları minik küpler halinde doğrayın. Her tarifte iri küpler diyor ama bence minik doğrandığında çok daha lezzetli oluyor. Üzerine tarçın, kuş üzümleri, vanilya ve 1 adet limonun suyunu da ekleyin. Cevizleri iri iri elinizde ufalayın. Karışımı tahta bir kaşık yardımıyla iyice karıştırın ve minik kaplara üst kısmında hamur payı bırakacak şekilde yayın.


 

Daha sonra buzdolabından hamuru çıkarıp karışımın üstüne ufalayarak yayın. Sakın elinizle bastırmayın, minik kartopları gibi üst üste yağıp bir kalınlık oluşturana kadar ufalayın.

190°’de ısıtılmış fırına atarak üst kısmı kızarana kadar (15 - 20 dakika kadar) pişirin. Fırından gelen mis gibi kokuya inanamayacaksınız :)



Servis ederken yanına 1 top vanilyalı dondurma çok yakışıyor. Soğumadan ılık olarak yemeninizi tavsiye ediyoruz, gerçekten muhteşem bir tat, afiyet olsun! :)

Geçen sene yeni yılı karşılarken 2012’den beklediğim her şeyi madde madde yazmışım. Dönüp bakınca hemen hepsinin gerçekleştiğini gördüm. En öylesine, nasılsa gerçekleşmez diye yazdıklarım bile hayat bulmuş hem de umduğumdan çok daha güzel bir şekilde :) İnsan dağılmış düşünceleri birbirinden kopuk bir şekilde zihninde savrulurken neden güzel şeyler benim başıma gelmiyor, ben neden sahip değilim diye düşünebiliyor. Hep yardımın yukarıdan verilmesini umuyoruz. Yaratıcı gücü kendimizden uzaklaştırıp gökyüzünde bulutların arasına göndermek oluyor bu da. Oysa ki kendi içimizde istediklerimizi, beklentilerimizi çerçeve içine almak ilk adım. Kitaplardan okumadım, kulak dolgusu beylik bir laf da değil bu. Yaşayıp gördüğüm kanıtlanmış bir çıkarım bu.

İnsan kendi içinde taşıyor yaratıcı gücü. Kullanabilmek için de önce düşünmesi, zihnini bu isteklere yönlendirmesi gerekiyor. Olacağına dair bir kaygı beklemeden olmasını umup evrene saldıktan sonra (buna diler evrene bırakma deyin ister tevekkül) sadece gerçekleşmesi kalıyor geriye. Ben bu maddeleri yazarken gerçekleşmesi için günlerce gecelerce düşünüp beklemedim. Olmasını çok gönülden istediğim şeyleri zaman zaman aklıma getirip gerçekleştiğini hayal ettim, inandım ve ummadığım anlarda birer sürpriz gibi gerçekleşti hepsi.

Şimdi 2013’e girerken yine yapmaya ya da yapmamaya karar verdiğim, hayatımı daha da güzelleştireceğine inandığım şeyleri tek tek yazacağım.  Çok vaktinizi almayacaktır, 10 dakika kadar yeni yıldan neler beklediğinizi düşünüp bir parça kağıda hatta telefonunuzun not defterine yazın. Zaman zaman aklınıza getirin sonra bu maddeleri unutun. Seneye bakın hangileri gerçekleşmiş olacak :) Herkesin gönlünden geçenlerin gerçekleşmesi dileğiyle…



Gelelim 2013'ten beklentilerime...

Peki sizin 2013’ten beklentileriniz nedir? Nelerin değişmesini isterseniz, şöyle bir düşünün? :)