Giz'li Teras: Selimiye

Selimiye etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Selimiye'de Bıraktım Kalbimi.

Selimiye bambaşka bir yer benim için. Havası, suyu, insanlarının güzelliği için değil sadece. Ne zaman hayatımda bir geçiş dönemi yaşasam bana kucak açan, cesaret veren, iyi gelen bir yer olduğu için. Huzurunda kaybolup yeniden doğmama izin verdiği için belki de. Bu sene de hayatımda umulmadık bir değişim olunca soluğu burada aldım. Yine o sıcak, tanıdık havası ile karşıladı bizi. Usul usul güzellikleri serdi bir bir önümüze.

Devamını Oku

Gezi Günlüğü, Selimiye

32 Yorum

Selimiye - Swan Lake Boutique Hotel

Aslında Selimiye’ye bu sene bir daha gidebilme umudumuz yoktu. Yaz tatilimizde birkaç kez günübirlik geldiğimiz insana mutluluk veren bu köyde daha önce hiç kalmamıştık. Kurumsal işim ile yollarımı ayırınca Eylül ayını huzurla doldurmaya karar verdik. Kalacak yerleri araştırırken köyün tepesinde yer alan “Swan Lake” isimli butik otelde karar kıldık.

Uzun zamandır hiçbir yerde kendimi bu kadar evde hissetmemiştim. Swan Lake muhteşem bir manzaraya sahip, 8 odalı, huzurlu bir yaşam alanı. Yaşam alanı dememin sebebi kendinizi geçici bir süre konakladığınız bir otelde hissetmiyorsunuz. İlk kez kalmamıza rağmen ancak bu kadar evimizde hissedebilirdik.

Sabahları keçi ve horoz sesleri ile güne uyandık. Normalde alarm kurmadan uyanamam ancak Selimiye’nin havası, doğası o kadar güzel ki her sabah yatakta yeşilliklerin arasından denizi seyrederek güne başladım.

Kahvaltıya gelince, her sabah yaşadığımız muazzam kahvaltı keyfi güne başlarken bizim için ayrı bir mutluluk sebebiydi. Uzakta dağların arasında masmavi bir koy düşünün, tepeden ağaçların arasından uzansanız dokunabileceksiniz hissi veren pamuk bulutların yansıması suya düşmüş.

Çeşit çeşit organik ürünlerle donatılmış bir sofra önünüzde. Domates hiç görmediğiniz kadar kırmızı, hiç tatmadığınız kadar lezzetli. Ev yapımı reçeller, köy ekmeği ve otlu menemen de geldi mi masaya bizim mutluluğumuzu görmeniz lazımdı :) Manzara o kadar müthişti ki oturduğunuz yerden saatlerce ayrılmak istemiyordunuz.

Otelin sahibi Muzaffer Bey, konuklarla bire bir ilgilenen son derece sıcak ve samimi birisi. Uzun seneler yurtdışında yöneticilik yaptıktan sonra denize aşık olup yelkencilik eğitimi almış ve Selimiye’ye yerleşerek Swan Lake’i inşa etmiş. Otel açılalı henüz 1 ay olmuş. Her detay o kadar özenli ki, altında yatan derin kültürü ve ince zevki görebiliyorsunuz.

Odaların isimleri Türk edebiyatının ölümsüz adlarından esinlenilerek konulmuş. Cemal Süreyya, Sebahattin Ali, Attila İlhan, Orhan Veli, Bedri Rahmi isimlerini oda kapılarının yanındaki seramik plakalarda görünce Muzaffer Bey’i bir kez daha takdir ettim. Kahvaltıda da hep huzur veren klasik müzik eserleri çalıyordu.

Odaların içine gelecek olursak, Swan Lake’de 2 bina, 8 oda bulunuyor. Alt kat odaları bahçeye açılıyor ve sabahları gün doğarken bahçede oturup doğanın sesini dinlemek tarifsiz bir huzurla dolduruyor içinizi. Üst kat odalarının balkonu var, onlar manzaraya daha yukarıdan hakim ancak biz her odayı ayrı sevdik hangisi daha keyifli karar veremedik.

Provence tarzı dekor ortama ancak bu kadar yakışabilirdi, özellikle banyoların genişliği ve her odanın farklı renklerde oluşu Swan Lake’e farklı ama bütünsel bir güzellik katmıştı.

Binaların ortasında yer alan havuzun etrafında oturup gece burada ışıldayan binlerce yıldızı izlemek ya da günbatımı sonsuz bir pembelikte renkten renge giren guruba dalmak sizi zaman ve mekan kavramından soyutlayarak kendinizle baş başa kalmanızı sağlıyor.

Bir hafta kaldığımız Selimiye’de Swan Lake evimiz gibiydi. Her gün sahilde Zeytin Beach’e gidip kadife suyunda denize girmek, akşamüzeri Cafe Ceri’de limontamızı içmek, akşamları hiçbir yerde tatmadığımız lezzette karides, kalamar ve ahtapottan yemek, Piano Jazz Bar'da canlı piano dinlemek ve civar köyleri de ziyaret edip bu bakir doğayı sonuna kadar duyumsamak bize şimdiye kadar yaşadığımız en unutulmaz Eylül tatilini yaşattı… Seneye şimdiden Swan Lake’de yerimizi ayırmayı düşünüyoruz. Yolu Selimiye’ye düşüp konaklayacak yer arayanlar için kesinlikle tavsiye edeceğimiz muhteşem bir seçim. İletişim için buraya tıklayabilirsiniz. Yaz bitti ancak esintileri devam edecek, sevgiyle kalın! ;)

Devamını Oku

Gidilesi Yerler, Selimiye

16 Yorum

Asma Yaprakları Arasından Göz Kırpan Bir Cennet - Selimiye

Uzaktan Selimiye koyu görününce nasıl bir heyecan kapladı yüreğimi. Omuzunda huzur bulduğunuz bir dostun sizi karşılaması gibi, deniz sakin gelgitlerle selamladı bizi. Güneş gökyüzünde yavaş yavaş yükseldikçe kristal sularda ışık oyunları, mavinin her tonu ışıldadı durdu. Kadife su teninize değmeye görsün, bir daha çıkmak istemiyorsunuz asla. Denize boylu boyunca uzanıp sonsuz mavinin içinde bir damla, gökkubbenin enginliği içinde bir nokta her derdinizden arınıyorsunuz adeta. Ruhun dinlenmesi, yıkanması, geride bırakması bir çok şeyi içinizi huzurla dolduruyor.

Güneş dağların arasında alçalmaya başlayınca biz de merkezin yolunu tuttuk. Fonda hep Fikret Kızılok Bülent Ortaçgil ile Değirmenler’i söylüyor sanki. Fikret Kızılok’un duru sesi meydanda yankılanıyor. Selimeye’ye komşu Bozburun’a seneler önce yerleşmiş Bülent Ortaçgil de alt perdeden eşlik ediyor ona. “Yaşanmamış kırıntılar sadece bir düş..” diyorlar. O kırıntıları yaşamak için hayran olduğumuz sokakları arşınlıyor, izinsiz hep bir sonraya çalışan saatlere meydan okurcasına her detayı inceliyor, sindiriyoruz adeta.

Bazı anlar vardır hayatta, zihninize, kalbinize, ruhunuza aynı anda kazırsınız bir daha unutamazsınız. O akşamüstü; dingin günbatımı, marinaya demirlemiş teknelerin dalgalarla usul usul sallanışı, akşam güneşinde mayışmış kediler, asma yaprakları arasından göz kırpan bir cennet görüntüsü de böyle kazındı benim yüreğime.

Meydanda gözümüze ilk kestirdiğimiz kafe “Cafe Ceri”ye oturuyoruz.

Cafe Ceri’nin sahipleri o kadar içten bir şekilde ağırlıyorlar ki bizi, ilk defa geldiğimiz yabancı bir yerde olduğumuzu unutup o tanıdık hava içerisinde zamanı yitiriyoruz.

Cafe’nin her köşesi özenle dekor edilmiş. Hiçbir şey yiyip içmese de insan o detayları sadece dakikalarca izleyebilir.

Bir de tatlıları var ki enfes. Limonlu mereng, çilekli turta bu kadar muhteşem miydi yoksa biz ortamın güzelliğinden zaten büyülendik de iyice mi sevdik her şeyini bilemiyorum :) Yaz sıcağında naneli ev limonatasının tadı hala damağımda.

Buradan kalktığımızda sahil şeridi boyunca bir yürüyüşe çıkıyoruz. Sırasıyla küçük balık, Severin, Kırmızı Balık çıkıyor karşımıza.

Doğası kadar yapıları da güzel bu küçük köyün keşfedilmemiş, istila edilmemiş oluşunu seviyoruz en çok da. Piano Jazz Club’ı görünce popüler yazlık mekanların eğlencelerinden ne kadar farklı bir yerde olduğumuzu bir kez daha anlıyor ve geceyi burada geçirmek istiyoruz.

Cemile isimli dükkanın sahipleri İstanbul’un yaşamına isyan ederek Selimiye’ye yerleşmişler.

Kendi yaptıkları takıları ve farklı tasarımcıların, sanatçıların el emeği eserlerini satıyorlar. Burası da öyle sevimli bir yer ki, bir bakıp çıkacağım diyerek girip yarım saat kadar da burada oyalanıyoruz.

Dönüş yolunda güneşin altın rengi çoktan bakıra dönmüş. Gümüş suların üzerinde tüm azameti ile alçalıyor. Ertesi sabah aynı doğana kadar güzelliğini son bir kez daha göstermek istiyor sanki doğaya. Arabadan inip bu güzelliğe karşı fotoğraf çekiyoruz.