Eğilip öğleden sonralara,
bırakırım kederli ağlarımı gözlerinin okyanusuna
Orada, en yüksek alevde uzar yalnızlığım,
tutuşur boğulan bir adamın kolları gibi çırpınarak
Al işaretler gönderirim burada olmayan gözlerine
fenerde kırılan deniz gibi devinen...
Yalnızca karanlığı saklarsın uzak kadınım,
bakışlarından dehşet kıyıları doğar bazen.
Eğilip öğleden sonralara, atarım kederli ağlarımı
Okyanus gözlerini döven denize...
Gagalar gece kuşları ilk yıldızları
Seni sevdikce ruhum gibi parıldayan
Dört nala kalkar gece alaca kurağıyla
Mavi püsküller saçarak kırlara
Pablo Neruda
.jpg)
0 comments:
Yorum Gönder