Arianna Savall Quintet Konseri


Bundan yaklaşık 1 ay önce gizli terasta Arianna Savall’ın albümünü tanıttıktan sonra, içimden keşke Türkiye’ye gelip konser verse de dünya gözüyle görüp meleksi sesini dinlesek demiştim. Başka bir şey dilesem kabul olacakmış demek ki :)  Biletix’teki etkinliklere bakarken ne göreyim, Arianna Savall ve ekibi konsere geliyormuş! E tabi durulur mu, hemen biletleri alıp konser gününü heyecanla bekledim. Dün Boğaziçi Üniversitesi Albert Long Hall’da gerçekleşen konser tek kelimeyle muhteşemdi!



Katılanlar arasında çoğunluğu akademisyenler (davetli olarak) oluşturuyordu, genç katılımcılar ise yok denecek kadar azdı. Dahası konser salonunun yarısından sonrası boştu. Böylesine yetenekli bir sanatçının doğru tanıtılamamasından mı yoksa ülkemizde arp sanatına gösterilen ilgi kıtlığından mıdır bilemedim. Tek bildiğim en sevdiğim şarkılarını dinlerken bulutların üzerinde hissettiğimdi. Konseri arp sanatı derneği, yine yetenekli bir arpist olan Şirin Pancaroğlu önderliğinde düzenlemişti.







Arianna Savall albümündeki gibi etnik bir kıyafetle sahneye çıktı, onun ve ekibinin bu kadar güzel bir müziği bu derece mütevazı ve sıcak sunması  izleyenleri daha da hayran bıraktırdı diye düşünüyorum. Petter U. Johansen’in konser sonunda eski bir Norveç ninnisini dinleyenlere öğretip hep beraber söyletmesi inanılmaz sempatikti. Dinlerken hiç bitmesin istedim, albüm tanıtımında da kulladığım ifadeyi kullanmak gerekirse; ruha dokunan şarkılar seslendirdiler.





Arianna Savall’ın Kelt arpı, Barok arp ve Tibet bowl’u çaldığı konserde, Tenor, hardingfele ve mandolinde Petter U. Johansen, dobro ve akustik gitarda Sveinun Lilleheier, kontrbasta Miquel Angel Cordero, perküsyonda da David Mayoral vardı. Müzisyenlerin birbirine uyumu, şarkıların geçişindeki pürüzsüzlük ve dinleyicilerle kurdukları sıcak iletişim harikaydı. Konserle ilgili hayalkırıklığına uğradığım tek nokta çok istememe, beklememe ve çalınacak parçalar listesinde olmasına rağmen Corazon: muere o canta ’yı çalmadılar. Adoucit la Melodie, L’Amor, Anime Nostra, Preghiera gibi eşsiz parçaları seslendirirken hissettiklerimi düşününce iyi ki çalmadılar aslında, Corazon’u  o akustik ses düzeninde canlı dinlesem huşudan ölebilirdim sanırım :)


Konser sonrasında aldığımız albümü imzalatıp Arianna ve ekibi ile fotoğraf çektirdik. Arianna fotoğraf çektirirken bizim de arpist olup olmadığımızı sordu, ben de cevap olarak “ hayır biz sadece size çoook hayran olan iki kız kardeşiz” dedim.  Çok içten gülümsedi, o anda gözlerinin içi de güldü. Benim ve kardeşim için unutulmaz bir geceydi.  


CONVERSATION

1 comments:

  1. Ben bu kadına bayılıyorum! Konserin üstünden çook zaman geçmiş ama keşke duysaydım dedim...

    YanıtlaSil